DE ESSENTIE - "Schilderen betekent voor mij, gedreven worden en me laten drijven, het ongevormde een vorm geven. Schilderen betekent veel (ballast) weglaten, zoeken naar de essentie.

Ik wil niet voorwaarts gaan, doch terugkeren. Terug weg-
glijden in een recent verleden, onwetender worden. De beel-
den verstommen en de tijd bevriest. Alleen de verwonde-
ring blijft."

BELANGRIJSKTE
RECENTE
TENTOONSTELLINGEN

2012

2011

2007

2005

2004

2003





2002



2001



2000

1999

1998

WoW Gallery Brussels, "Ivan Popovic - Recent paintings"

A & A, Temporary Contemporary Leuven, "Colour & Skin II"

Kunstverein Schwerte e.V., Schwerte Deutschland

Cultureel Centrum Hasselt, "A kind of Blue" solo

Cultureel Centrum Hasselt, "Kunst in Limburgse Verzamelingen"

Galerie Oost Mechelen, "New Fragments"

Heerlen Nederland, "Buurten" (catalogus) ism C.I.A.P. Hasselt

A & A Gallery Hasselt, "Colour & Skin" Groepstentoonstelling

C.I.A.P. Hasselt solo, "Buurten"

Kunsthuis Theo Hübens Maastricht Nederland, "Kunstgreep"

Ruth Sachse Art Gallery, Hamburg Deutschland

Art Gallery C. De Vos, Aalst

Kunstverein Schwerte e.V., Schwerte Deutschland

A & A Gallery Hasselt, "Duo" met Dirk Claesen

Art Gallery C. De Vos, Aalst

International Art Fair Lineart Gent met A & A Gallery Hasselt

- Kortfilm "Contes Murmurés" door M.Fièvè over het werk van I. Popovic.
- Werk in collectie van o.a. Vlaamse Regering- Provincie Vlaams Brabant en
vele privé collecties zowel in binnen als buitenland.

IVAN POPOVIC
ivan@ivanpopovic.com

KRUISSTRAAT 86
3294 MOLENSTEDE
013 33 63 74

Webdesign by Jacques & Lise
www.jacquesandlise.com

WWW.ARTANDADVICE.COM ARTandADVICE
WWW.CIAP.BE Actuele kunst & Art center
WWW.CCHA.BE Cultuurcentrum Hasselt
WWW.KUNSTVEREIN-SCHWERTE.DE Kunstkring Schwerte
WWW.GALCDEVOS Galerie C. de Vos

HET INHERENT
VERMOGEN
TOT VERANDEREN
Dan Holsbeek (2000)

[…] In verscheidene culturen wordt de cirkel ervaren als de volmaakte geometrische figuur; ais symbool voor het oneindige. ln mystieke stelsels wordt God als een cirkel met een alomtegenwoordig middelpunt beschreven. De figuren van Popovic doen geen afbreuk aan deze eeuwenoude opvattingen. Zijn cirkels, die refereren aan de mens, zijn organisch en ze ontbreken dus die aan het goddelijk-zijn grenzende volmaaktheid. De organische vormen zijn dragers van een groot potentieel: de toeschouwer ervaart ze als vormen met een permanent vermogen om te transfigureren. Ze kunnen elk ogenblik van gedaante veranderen, ze kunnen ook verdwijnen om even later weer op te duiken.

Ook voor wat betreft de trap gaat een vergelijkbare redenering op. De trap, die zoals gematerialiseerd in tempels uit oude culturen of later de graden binnen de vrijmetselaarswereld, is vaak een symbool van het zich verheffen, naar het hogere toe. Maar ook hier negeert Popovic de aantrekkingskracht van de absolute invulling en ziet de trap veeleer als een metafoor voor het komen en gaan van de mensen. Cirkel en trap fungeren hier niet als symbolen voor hogere waarden, maar als tekens van het mens-zijn, van het veranderlijke.

De dunne transparante lagen en de manier waarop de drager wordt geïntegreerd in het beeld refereren nog steeds aan de poederige en bladderende muren die getuigen van het menselijke handelen, maar ze zijn meer dan beeld geworden. in vergelijking met vroeger verwijzen ze nu ook naar de beeldende elementen van het schilderen. […]